1. ΒΙΟΠΡΟΦΑΛ ΑΕΒΕ ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ

2. ΑΛΚΟΡ Α.Ε.

3. ΧΥΤΑΛ ΑΒΕΕ

Η Επιτροπή σε Ολομέλεια προέβη σε λήψη απόφασης επί της καταγγελίας του […] για λογαριασμό της εταιρίας με την επωνυμία «ΒΙΟΠΡΟΦΑΛ ΑΕΒΕ ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ», της εταιρίας με την επωνυμία «ΑΛΚΟΡ Α.Ε.» και της εταιρίας με την επωνυμία «ΧΥΤΑΛ ΑΒΕΕ», κατά της εταιρίας με την επωνυμία «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Β.Ε.Α.Ε.» [νυν ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΑΕ] για πρακτικές εμπίπτουσες στα άρθρα 2 και 2α Ν. 703/1977 και στο άρθρο 102 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 86 ΣυνθΕΟΚ – 82 ΣυνθΕΚ).

Σύμφωνα με τα όσα αναλυτικά εκτίθενται στο σώμα της Απόφασης εξέτασε τις ανωτέρω καταγγελίες στα πλαίσια της σχετικής γεωγραφικής αγοράς όπου ορίζεται η ελληνική επικράτεια αλλά και τις σχετικές αγορές προϊόντος οι οποίες ορίζονται οι εξής: (α) η αγορά κολώνας (μπιγιέτας) αλουμινίου, η οποία περιλαμβάνει τόσο το πρωτόχυτο20, όσο και δευτερόχυτο21 αλουμίνιο σε μορφή μπιγιέτας, και (β) η συμπληρωματική αγορά παροχής υπηρεσιών αναχύτευσης καθαρών απορριμάτων αλουμινίου για λογαριασμό τρίτων, υπηρεσίες που παρέχονται από χυτήρια, για τους ειδικότερους λόγους που περιγράφονται στην υπ’ υπ’ αριθ. 5576/31.7.2014 Έκθεση.

Με την Απόφασή της η Επιτροπή Ανταγωνισμού σε Ολομέλεια αποφάσισε σε φανερή ψηφοφορία τα εξής:

Α. Ομοφώνως τα ακόλουθα:

1. Απορρίπτει την καταγγελία ως προς το σκέλος των αποδιδόμενων πρακτικών περί επιβολής αποκλειστικότητας με όχημα την εταιρία ΕΠΑΛΜΕ και της φερόμενης συνακόλουθης υπονόμευσης της εταιρίας ΧΥΤΑΛ ΑΒΕΕ, υπό το πρίσμα των άρθρων 2 ν. 703/77 (πλέον ν. 3959/2011) και 102 ΣΛΕΕ.

2. Δεν διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 2 ν. 703/77 (πλέον ν. 3959/2011) αναφορικά με τις αποδιδόμενες στην εταιρία «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Β.Ε.Α.Ε.» (νυν «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΑΕ») επιμέρους πρακτικές περί: (α) De facto αποκλειστικότητας μέσω των συμβάσεων προμήθειας, (β) Επιβολής μη εύλογων όρων στις συμβάσεις προμήθειας με τους διελαστές σε σχέση με την παρακράτηση κυριότητας μέχρι την εξόφληση, την εξόφληση «τοις μετρητοίς» με την παράδοση των εμπορευμάτων και την απαγόρευση συναγωνισμού του παραγωγού, καθώς και (γ) Καταχρηστικής προσφυγής στη δικαιοσύνη.

3. Δεν συντρέχει λόγος περαιτέρω δράσης της στην υπό κρίση υπόθεση με βάση το άρθρο 102 ΣΛΕΕ αναφορικά με τις ίδιες ως άνω πρακτικές.

Β. Κατά πλειοψηφία τα ακόλουθα:

1. Απορρίπτει την καταγγελία ως προς το έτερο σκέλος της που αφορά στην αποδιδόμενη αδικαιολόγητη διακοπή εφοδιασμού των εταιριών ΒΙΟΠΡΟΦΑΛ ΑΕ και ΑΛΚΟΡ ΑΕ, υπό το πρίσμα των άρθρων 2 του ν. 703/77 (πλέον ν. 3959/2011) και 102 ΣΛΕΕ, καθώς και του άρθρου 2α του ν. 703/77.

2. Δεν συντρέχει λόγος περαιτέρω δράσης της στην υπό κρίση υπόθεση με βάση το άρθρο 102 ΣΛΕΕ αναφορικά με ίδια ως άνω πρακτική.

3. Διαπιστώνει ότι η εταιρία «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Β.Ε.Α.Ε.» (νυν «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΑΕ») παραβίασε τα άρθρα 2 ν. 703/77 (πλέον ν. 3959/2011) και 102 ΣΛΕΕ με την επιβολή μη εύλογου όρου στις συμβάσεις προμήθειας με τους διελαστές που αφορά στην απαγόρευση μεταπώλησης εμπορευμάτων. Kαι συγκεκριμένα, στοιχειοθετείται κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης από μέρους της ΑτΕ για την αποδιδόμενη σε αυτήν επιβολή του συμβατικού όρου περί (γ) απαγόρευσης μεταπώλησης εμπορευμάτων, κατά την έννοια των άρθρων 2 ν. 703/77 (πλέον ν. 3959/2011) και 102 ΣΛΕΕ.

Λαμβάνοντας, ωστόσο, ιδίως υπόψη ότι ο εν λόγω συμβατικός όρος έχει παύσει να ισχύει εδώ και χρόνια, αλλά και το ευρύτερο οικονομικό και νομικό πλαίσιο των σχετικών συμφωνιών που είχε συνάψει ήδη από το 1966 η ΑτΕ με το ελληνικό δημόσιο κατά τα προεκτεθέντα, δεν κρίνεται σκόπιμη η επιβολή κύρωσης στην ΑτΕ για τη μεμονωμένη αυτή παράβαση (η οποία, όπως προαναφέρθηκε, δεν αποτελούσε αντικείμενο της καταγγελίας του […]).